Ιγνάτης Ψάνης

Η ακρίβεια, που μαστίζει τα σύγχρονα νοικοκυριά, δοσμένη με σατιρικό τρόπο και με τη μορφή ενός θεατρικού μονόπρακτου σε ένα σούπερ μάρκετ με φόντο ένα αντρόγυνο. Η τέχνη συνήθως υπερβάλλει, για να αποτυπωθεί ταχύτερα το ουσιώδες, το μήνυμα. Στη σημερινή μας ανάρτηση ισχύει;

 

(Ανδρόγυνο, ο σύζυγος μικροσυνταξιούχος, με δυο σακούλες ψώνια, κάθονται στο παγκάκι να ξαποστάσουν και κάνουν τον απολογισμό τών αγορών τους).

Άνδρας- Τα πήραμε όλα; Βγάζουμε τον μήνα;

Γυναίκα- Μμμ… πάνω-κάτω καμιά δεκαπενταριά μέρες…

Άνδρ.-Τσίμα-τσίμα τα φέρνουμε, το κέρατό τους!

Γυν- Κατά το πάπλωμα και τα πόδια μας!

Άνδρ.- Τι πήραμε τώρα; Μια που κατεβάσαν και τις τιμές όπως διαλάλησε… ο πρωθυπουργός μας!

Γυν.- Εμ… απορρυπαντικά, χαρτί…

Άνδρ.- Άστα αυτά, τα φαγώσιμα.

Γυν.- Ωραία! Φασόλες, φακές, μακαρόνια, φάβα, λάδι, τυρί, βούτυρο, καφέ, ζάχαρη, κιμά…

Άνδρ.- Πόσο κιμά;

Γυν.- Μισό κιλό…ή τέταρτο…

Άνδρ.- Μισό ή τέταρτο;

Γυν- Μμ…μάλλον τέταρτο, ναι τέταρτο.

Άνδρ.- Λάδι; Ένα κιλό, μισό, πόσο;

Γυν.- Εμ…μάλλον τέταρτο.

Άνδρ.- Ένα τέταρτο λάδι;

Γυν.- Ε ναι βρε Βασίλη, είναι απ’ τα μικρά τα μπουκαλάκια που τα πάνε στην εκκλησία με το κρασί στις αρτοκλασίες!

Μάλιστα στο μπουκαλάκι επάνω έχει κολλημένο και σταγονόμετρο… για δώρο!

Άνδρ.- Κάτσε να τα πάρουμε απ’ την αρχή. Όχι τίποτα, αλλά να ξέρουμε τι μάς γίνεται. Θα μου λες χώρια τα τέταρτα, χώρια τα μισά. Λοιπόν, τυρί.

Γυν.- Τέταρτο.

Άνδρ.- Βούτυρο.

Γυν.- Τέταρτο.

Άνδρ.- Μμμ…καφές.

Γυν.- Τέταρτο.

Άνδρ.- Ζάχαρη.

Γυν.- Μισό.

Άνδρ.- Πάλι τα ίδια. Είπαμε χώρια τα μισά.

Γυν.- Ε δε γίνεται βρε Βασίλη, αφού μού λες ζάχαρη, και είναι μισό. Τι να πω;

Άνδρ.- Δίκιο έχεις. Λοιπόν, εγώ θα λέω το βάρος, κι εσύ το είδος.

Γυν.- Έτσι ναι. Μόνο αργά-αργά για να τα φέρνω στο νου.

Άνδρ.- Τέταρτο.

Γυν.- Καφές.

Άνδρ.- Τέταρτο.

Γυν.- Τυρί, βούτυρο.

Άνδρ.- Πήξαμε στα τέταρτα…Τέταρτο..

Γυν.- Λάδι.

Άνδρ.- Λάδι τέταρτο;…

Γυν.- Ε,είπαμε τής εκκλησιάς με σταγονόμετρο δώρο!

Ανδρ.- Τώρα τα μισόκιλα. Πάμε…Μισό.

Γυν.- Φασόλες, φάβα, μακαρόνια. φακές, κιμάς.

Άνδρ-Τι κιμάς;

Γυν.- Κατιμάς.

Άνδρ.- Αα!.. Μισό.

Γυν- Ακτινίδια.

Ανδρ.- Ακτινίδια;….

Γυν.- Ε τι να κάνουμε; Θέλουμε και το φρούτο μας. Ξεχάσαμε όμως δυο τέταρτα. Στραγάλια και λουκούμια μπουκιές…Θέλουμε και τη γλύκα μας, βλέπεις.

Άνδρ.- Λοιπόν, δεν βγάζουμε άκρη. Εκτός αν αδειάσουμε τις σακούλες, να τα δούμε ένα-ένα.

Γυν.- Τι λες βρε Βασίλη; Κατάχαμα εδώ μέσα στον κόσμο; Και τι τα θες τώρα αυτά; Πόσα πήραμε; Όσα πήραμε, πήραμε.

Άνδρ.- Ε, να μη ξέρουμε πόσα πήραμε και πόσα δώσαμε;

Ύστερα απ’ το κατέβασμα των τιμών που είπε και ο…

Γυν.- …Πρωθυπουργός! Εντάξει, το’ παμε αυτό! Λογάριασέ, πόσα είχες, πόσα σου’μειναν.

Άνδρ.- Λοιπόν, έχουμε και λέμε… Πού είναι οι αποδείξεις;

Γυν.- Βασίλη, σε παρακαλώ… Μην πιάσουμε πάλι απ’ την αρχή και μετράμε.

Άνδρ.- Πάντως γύρω στα…ογδόντα-ενενήντα… πάνω-κάτω εκεί.

Γυν.- Άντε, θα τα βολέψουμε…

Άνδρ.- Ενενήντα πέντε πες, βάλε κανά διακοσάρι για ΔΕΗ (πράσινο χρώμα) πιάνουμε το τρακοσάρι, βάλε νερό, τηλέφωνο, φαρμακείο, φούρνο, ψαρά, χοντρά-χοντρά …μμμ… καβατζάρουμε το πεντακοσάρι…Τι μένουν;… Κοντά…διακοσάρι για τρεχούμενα έξοδα. Να τα επενδύσουμε βρε γυναίκα σε κανένα ομόλογο, ή να τ’αφήσουμε να πάμε κάπου κι εμείς το Πάσχα;…

Γυν.- Βρε Βασίλη… Ξέρεις τι λαχτάρησα τώρα; Από καιρό δηλαδή. Μια πίτα με γύρο και μπόλικο έτσι τζατζίκι, κέτσαπ και μουστάρδα…

Ανδρ.- Και κρεμμύδι, και πατάτες…

Γυν.- Ναι, ναι…Να, αναστέναξα τώρα απ’ τη λαχτάρα μου.

Ανδρ.- Και μια μπύρα, κρύα-κρύα…

Γυν.- Ας είναι και κόκα-κόλα….

Ανδρ.- (Μετρά).. Ενενήντα πέντε πες, και έξι,…εκατόν ένα,… και πέντε…μμμ…. Έγινε! Σήκω, πάμε!

Γυν.- Πού;

Άνδρ.- Να κεραστούμε!

Γυν.- Σοβαρά το λες;

Ανδρ.- Άκου λέει!… Να τα πάρουμε και να κάτσουμε σ’ εκείνο το παγκάκι που έχει ίσκιο.

Γυν.- Δηλαδή θα το ρίξουμε όξω;

Ανδρ.- Μωρέ μια ζωή την έχουμε… Η φτώχια θέλει καλοπέραση! Άντε και καλό Πάσχα, εκεί να δεις!…Φύγαμεεε!

( φεύγουν όλο χαρά)

**