(Τάσος, Φώτης, φιλαράκια, παιδιά τής πιάτσας, αναλύουν την κατάσταση ουζεύοντας)

Τάσος—Άντε έβα! (τσουγκρίζουν)

Φώτης—Άσπρο πάτο και ξαναβάλε!

Τ—Τα μαύρα μας τα χάλια γίναμε φιλάρα!

Φ—Και πού ’σ’ ακόμα!

Τ—Πού πάμε ρεεε, πού βαδίζουμε;

Φ—Δε βαδίζουμε, σερνόμαστε…

Τ—Λες ρε Φώτη, στο έτσι το πάμε δηλαδή;

Φ—Σαφώς και στο ζιγκ-ζαγκ.

Τ—Δηλαδή σκουληκιάρικα;

Φ—Μέσα είσαι. Σερνόμαστε ανάμεσα στα φρόκαλα

και στα σκατά. Ή μάλλον μάς σέρνουν!

Τ—Τουτέστιν έρποντας;

Φ—Και γλείφοντας και τρώγοντας, μετά κεράτων!

Τ—Δηλαδή κοινωνού… χωματερή;

Φ—Σκέτη μπόχα, ΧΥΤΑ! Από πού να πιάσεις…

Τ—…Και πού να το καταλήξεις!

Φ—Δεν ακούς τίποτ’ άλλο, σκοτωμούς, μαχαιρώματα,

πιστολίδι, κερατώματα, βιασμούς, κλεψιές, απατεωνιές,

τής ανωμάλου καταστάσεως το κάγκελον να ουμ!

Τ—Εμ αυτήνα, πώς την λένε στα σκολειά τη φαγωμάρα…

Φ—Το μπούλινγκ;

Τ—Ναι μωρέ αυτό το…μπουλινγκάτο, ξενόφερτο τού κερατά!

Φ—Εμ, κανάλια και κωλοκινητά σε οργασμό διαπαιδαγώγας… Τι θες να κάνουνε οι πιτσιρικάδες;

Τ—Βάλε και την άλλη, γαμώτο μου, στα σπίτια μέσα την…

Φ—Ενδοοικογενειακή βία;

Τ—Ναι για, αυτήνα. Τού συρμού έγινε! Ρε μπας και φταίει αυτός ο άτιμος ο κορονοϊός και τα μπολιάσματα;

Φ—Μονάχα; Και ραντισμένους λέει, μάς έχουν!

Τ—Έφριξα φίλε, σαριλίκι… έπαθα μ’ αυτήνα την κοπέλα

που την μαχαίρωσε τις προάλλες αυτός ο κόπανος!

Φ—Και πού περικαλώ, στην αστυνομία απ’ όξω, το καθήκι …

Τ—Σουρωχτήρι την έκανε την πλάτη της ο τσόγλανος!

Φ—Τώρα το παίζει… σαλταρισμένος, το’χει ρίξει στο τραλαλά και στο αλτσχάϊμερ. Παλιό το κόλπο!

Τ—Και άντε αυτός, αλλά αυτοί εκεί μέσα στο… «Προστατευτάδικο τού Πολίτου», τόση αφασία και «ωχ αδερφέ»;

Φ—Κοίταξε να δεις, μ’όλο αυτό το ανώμαλο το «μάλε-βράσε» κάθε μέρα, βάλε και τα «μπλόκα» για κράνη και τα τοιαύτα, «μπλοκάρει» ο εγκέφαλος όσο να’ναι, οπότε δικαιολογούνται τα παιδιά!

Τ—Πάντως φιλάρα «ουδέν κακόν αμιγές καλού» κατά το ρητόν. Είδες ο Χρυσοτέτοιος… ο περί «Προστασίας τού Πολίτου»…

Φ—Ο υπουργός;

Τ—Ναι ντε αυτός. Τα «Αστυνομοστέκια» λέει, θα’χουν τώρα και δωμάτια «μίνι-πανσιόν» για φιλοξενία παρομοίων περιπτώσεων με την μαχαιρωμένη. Συνωστισμός θα γένει!

Φ—Δηλαδή εφτά νομά… σ’ένα δωμά;…

Τ—Ναι, αλλά μ’ όλα τα κομφόρ! Και πρωινό και

δεκαδιανό μετά «καπουτσίνου» και τα λοιπά. Ένα τριήμερο-τετραήμερο θα την βγάζεις καθαρή!

Φ—Σώπα ρε φίλε! Οπότε και για τον πάσα έναν άστεγο… λαχείο να πούμε. Τα παίρνεις σβάρνα τα «στέκια» αυτά εναλλάξ «σώστε με θα με καθαρίσουν» και όλα μια χαρά!

Τ—Και μόνο αυτό; Το άλλο που είπε ο Κυριάκος περί

«Police-TAXI» λίγο το ’χεις; «Με κυνηγάνε σώστε με»! «Για πού περικαλώ»; «Παγκράτι»! Κι άμα λάχει κι εδώ σ’ εμάς: «Για πού ο κυνηγημένος»; «Μόλυβο»! «Πέρνα μέσα»!

Φ—Εμ το άλλο; Θα κυκλοφορούμε λέει, απαξάπαντες, με πλήρη εξάρτηση ασφαλείας. Το κράνος μηχανακίων θα’ναι και αλεξίσφαιρο, γιλέκο αλεξίσφαιρο και αλεξιμάχαιρο, καθώς και ζώνη…

Τ—Τι ζώνη ρε Φώτη, περπατάμενοι;

Φ—Όχι ρε γιωταχίδικια, «παρθενίας» για βιασμό! Ένεκα «ομοφυλικού» που όλα τ’αφήκανε αμόλα, δεν ξέρεις τι… γίνεται! Και μάλιστα αγορά τών εν λόγω ειδών με “market passé” και πριμοδότηση!

Τ—Εμ τότε, φίνα και όλα ωραία ρε φιλάρα! Τι άλλο θέλουμε;

Άντε, εβίβα και καλή Λαμπρή! Να τη βγάλουμε καθαρή!

(τσουγκρίζουν)