Ελλάδα / Κόσμος , Επιστήμη / Τεχνολογία
“Περί Παιδείας”, Τάκη Παλαιολόγου, Μέρος 2ο
Το δυσκολότερο κομμάτι αυτού του κειμένου είναι για μένα εκείνο που αφορά τον μαθητή, γιατί έχουν μεσολαβήσει πολλά χρόνια από τότε που ήμουν στη θέση του, στα οποία έχουν αλλάξει ριζικά πολλά πράγματα. Σύμμαχός μου, όμως, είναι η μέχρι πριν λίγο καιρό ενασχόλησή μου με τα παιδιά αυτά, που μου δίνει τη δυνατότητα να είμαι γνώστης των προβλημάτων τους και των προβληματισμών τους.
Καταρχάς ας δούμε τις βασικές αρχές που “πρέπει” να έχει ο” ιδανικός” μαθητής.
1- Σεβασμό πρώτα στους γονείς του, μετά στους δασκάλους και τέλος στους συμμαθητές του.
2- Αυτογνωσία και αυτοέλεγχο, ώστε να μπορεί να κρίνει τις δυνατότητές του και να κινείται στο πλαίσιο, που αυτές του επιτρέπουν.
3- Να είναι οργανωτικός ώστε να μοιράζει το χρόνο του με τέτοιο τρόπο, που να πετυχαίνει το καλύτερο αποτέλεσμα.
4- Να είναι εργατικός.
Ας δούμε τώρα τι συμβαίνει στον μεγαλύτερο αριθμό μαθητών (υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις).
Για την 1η αρχή μηδαμινός σεβασμός στους συμμαθητές του, αφού είναι κανόνας ο – ισχυρότερος να καταπίνει τον αδύνατο, ελάχιστο έως καθόλου σεβασμός στους καθηγητές, ιδιαίτερα αν είναι ελαστικοί στην αντιμετώπισή τους και τέλος συμπεριφορά στους γονείς ανάλογα με τον τρόπο ανατροφής τους.
Δυστυχώς, ελάχιστα μπορούμε να κάνουμε εμείς, για να αλλάξουμε τη συμπεριφορά τους, αφού συνεχώς ο βομβαρδίζονται από όλα τα μέσα με βία, αρνητικές συμπεριφορές, συμβουλές για γρήγορο και εύκολο πλουτισμό και γενικά ό,τι μπορεί να εκμαυλίσει ένα νέο.
Σχετικά με την αυτογνωσία και τον αυτοέλεγχο βαρύνεται αρχικά η οικογένεια, αφού μπορεί εύκολα να διακρίνει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του παιδιού της, ώστε να το κατευθύνει με τέτοιο τρόπο, για να επιλέξει απασχόληση, που θα είναι μέσα στις επιθυμίες του αλλά πρωτίστως μέσα στις δυνατότητές του.
Επιπλέον όμως, θεωρώ, μπορεί να συμβάλει καταλυτικά και το σχολείο, αφού πιστεύω ότι θα πρέπει να υπάρξει μια ξεχωριστή ομάδα ταλαντούχων και ενημερωμένων υπαλλήλων του Υπουργείου Παιδείας, που θα έχουν σαν έργο να βλέπουν ατομικά το κάθε μαθητή, να συζητούν τα σχέδια του και να τον ενημερώνουν με απόλυτη υπευθυνότητα πού οδηγεί η κάθε επιθυμία του.
Σήμερα υπάρχουν τόσο πολλές διαφορετικές Σχολές, κάθε μία με δικά της αντικείμενα, που είναι αδύνατον ένα παιδί χωρίς ενημέρωση από ένα καλό γνώστη να καταλήξει στην άριστη επιλογή.
Η οργαν0τικότητα δεν είναι μόνο έμφυτη και μπορεί να υπάρξει σημαντική βελτίωση των μαθητών, αν ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα αυτό το οικογενειακό περιβάλλον.
Τέλος, σχετικά με την εργατικότητα ο μαθητής πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι χωρίς διάβασμα, όσο έξυπνος και να είναι, είναι αδύνατον να πετύχει σπουδαία αποτελέσματα.
Βασικό ρόλο στο θέμα αυτό βέβαια παίζει η οικογένεια, αφού, όταν το παιδί βλέπει τους γονείς να εργάζονται και να προσπαθούν συνεχώς, για να βελτιώσουν την οικογενειακή τους κατάσταση, είναι φυσικό και αυτό να ωθηθεί στη δική του εργασία
Τάκης Παλαιολόγος
