Ένας καθηγητής, ο οποίος διασύρθηκε εξ΄ αιτίας ψεύτικων κατηγοριών από μαθήτριές του, σε Γυμνάσιο της Μυτιλήνης, αθωώθηκε ομόφωνα από το δικαστήριο, μετά από σχεδόν 5 χρόνια απίστευτης ταλαιπωρίας. Ο εκπαιδευτικός απαλλάχθηκε από όλες τις βαριές και ατιμωτικές κατηγορίες και όπως επισημαίνει ο δικηγόρος του «επιστρέφει δικαιωμένος και επίσημα στα καθήκοντά του, όμως η υπόθεση αυτή είναι κρίσιμο να γίνει τροφή για σκέψη και προβληματισμό για τα σημεία των καιρών και της κοινωνίας μας».
Η υπόθεση αυτή ξεκίνησε πριν από περίπου 5 χρόνια όταν οι μαθήτριες Γυμνασίου κατηγόρησαν τον καθηγητή για ασελγείς χειρονομίες μέσα σε σχολική αίθουσα. Η ιστορία αυτή πήρε τεράστια έκταση στην τοπική κοινωνία και όχι μόνο και μεγάλη δημοσιότητα από τα ΜΜΕ, με αποτέλεσμα ο καθηγητής πρωτόδικα να καταδικαστεί. Στη συνέχεια η υπόθεση έφτασε στο Εφετείο Πλημμελημάτων Βορείου Αιγαίου όπου ο καθηγητής αθωώθηκε ομόφωνα, ενώ αθωωτική ήταν και η πρόταση της εισαγγελέως του δικαστηρίου. Η απόφαση καθίσταται αμετάκλητη, καθώς δεν έγινε προσφυγή από πλευράς των οικογενειών των κοριτσιών σε Ανώτατο δικαστήριο.
https://www.lesvosnews.net/articles/news-categories/ekpaideysi/mathitries-katigorisan-ton-kathigiti-toys-sti-mytilini-gia
Ιγνάτης Ψάνης
Το είδαμε και αυτό. Μαθήτριες Γυμνασίου κατηγορούν και καταγγέλουν του καθηγητή τους για σεξουαλική παρενόχληση, άσεμνες χειρονομίες μέσα στην τάξη, επειδή έκαναν πολλές μονόωρες απουσίες σε σε πολλά μαθήματα. Ο δύσμοιρος καθηγητής
ταλαιπωρείται πέντε χρόνια στα δικαστήρια, εξαντλείται οικονομικά, δεδομένου ότι τέθηκε σε αργία από το 2018, διασύρεται στη μικρή σχετικά κοινότητα της Μυτιλήνης προσωπικά και οικογενειακά, εξαντλείται ηθικά και ψυχικά.
Με τα από μια οδύσσεια ταλαιπωριών αθωώνεται πανηγυρικά, τελεσίδικα και αμετάκλητα.
Ας μπούμε στη θέση του δασκάλου. Ένας άνθρωπος που επί τριάντα χρόνια επέδειξε άμεμπτη διαγωγή, που έκανε σωστά τη δουλειά του, με συνέπεια, όπως ορίζουν οι κανονισμοί της σχολικής λειτουργίας, αίφνης εκδικητικά καταγγέλλεται για ανηθικότητα από τους ανθρώπους που ορίστηκε να διαπλάσει ήθος, να εμπνεύσει αξίες και να διαμορφώσει υγιείς προσωπικότητες.
Και καλά, οι μαθήτριες θα μπορούσε να πει κάποιος ελαφρόμυαλες, επιπόλαιες, αστόχαστες, παρεξήγησαν και παρερμήνευσαν το πολύ σοβαρό θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης, όπως τα τελευταία χρόνια πήρε μεγάλες διαστάσεις στη χώρα μας, δικαιολογημένα.
Εκείνοι οι γονείς; Δε ρώτησαν, δεν έψαξαν, δεν αναρωτήθηκαν, δεν ανησύχησαν καθόλου σε τι περιπέτειες οδηγούν ‘ετσι ανώδυνα έναν άνθρωπο; Ή πόσο απαξιώνεται, αποδοκιμάζεται, περιθωριοποιείται και αποβάλλεται από το κοινωνικό του χώρο έτσι επιπόλαια ένας, όποιος, πολύ περισσότερο Δάσκαλος με τέτοια ρετσινιά;
Κάποτε η ευθύνη ενός γονιού, ίσως περιορίζονταν σε ένα πιάτο φαΐ. Σήμερα αυτό πια είναι το τελευταίο.
Η οικογένεια αποτελεί το μοναδικό ανάχωμα, ίσως, που μπορεί να προφυλάξει, να περιφρουρήσει και να οχυρώσει έναν έφηβο, που βομβαρδίζεται καθημερινά από κάθε λογής αρνητικά μηνύματα, συνθήματα, παραστάσεις και ιδεολογήματα.
Οι πρώτοι Δάσκαλοι είναι οι γονείς, που με τις σωστές πράξεις τους και το παράδειγμά τους περισσότερο και λιγότερο με τα λόγια, θα αποτελέσουν το υγιές πρότυπο, θα θωρακίσουν τον έφηβο τον και θα εφοδιάσουν με τα κατάλληλα πνευματικά, κοινωνικά και πολιτικά αντισώματα.
