Ο Σπύρος Πολυχρονόπουλος στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Ιγνάτης Ψάνης

Χρόνια τώρα, από φοιτητή στην Πάτρα, στο Λονδίνο και στο Μπράϊτον αργότερα για μεταπτυχιακά, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τέλος ως σήμερα, παρακολουθώ τον Σπύρο Πολυχρονόπουλο, γιο του Βλάση και της Κατερίνας, να αγωνίζεται να υλοποιήσει το όραμά του . Μετά από πολλές προσπάθειες, πειραματισμούς, διορθώσεις και βελτιώσεις ολοκλήρωσε το συνολικό εγχείρημα, το τελειοποίησε. Πάντρεψε την τεχνολογία με τη μουσική, παλεύοντας με τον ήχο και ως καλλιτεχνική, αισθητική και όχι μόνο ως φυσική παρουσία. Η ακουστική, λοιπόν, ήταν η στοχοθεσία των ενδιαφερόντων του, που φρόντισε να τη κοινοποιήσει με πλήθος άρθρων αλλά και παραστάσεων. ‘Ένα ξεχωριστό είδος ακούσματος στο οποίο μπορεί να συμμετέχει και ο ακροατής, επιλέγοντας ό,τι  του ταιριάζει ή του αρέσει Ένας δύσκολος αγώνας ομολογουμένως, σύνθετος και απαιτητικός, που ποτέ δεν εγκατέλειψε, αντίθετα όσο ο καιρός περνούσε τόσο δυνάμωνε η προσπάθειά του, καθώς έβλεπε ότι όλο και πιο κοντά έφτανε στον στόχο του, στον προορισμό του. Μετά από πολλές προσπάθειες, πειραματισμούς, διορθώσεις και βελτιώσεις ολοκλήρωσε το συνολικό εγχείρημα, το τελειοποίησε, με τη συνδρομή, ασφαλώς, και των κατάλληλων ανθρώπων με τους οποίους το μοιράστηκε και με τους οποίους αρμονικά και παραγωγικά συνεργάστηκε. Ανέλαβε, λοιπόν, να μας επικοινωνήσει το έργο του, να το γνωρίσουμε και μάλιστα σε χώρο, αξιόλογο και προβεβλημένο… Τελικά το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά.

Δημοσιεύουμε το δελτίο Τύπου, που μας έστειλε ο Σπύρος με το οποίο γίνεται πιο οικεία στον αναγνώστη η διαδικασία υλοποίησης του έργου, που δουλεύτηκε και οργανώθηκε σε κάποιο μεγάλο μέρος του στη Νυφίδα, από κει πήρα και τον επίζηλο τίτλο, Nyfida,  αφενός αλλά και αφετέρου για να μυηθεί, να γνωρίσει, να κατανοήσει ευκολότερα ο ακροατής την ταυτότητα του σύνθετου αυτού έργου,  που φιλοδοξεί να συνδυάσει, να ενώσει ηχητικά ακούσματα προ- και μετά- μοντερνικά.

Του ευχόμαστε να πετύχει απόλυτα  ό,τι σχεδιάζει στο μέλλον.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Spyros Polychronopoulos and Jannis Anastasakis – Nyfida
Παρουσίαση κυκλοφορίας μουσικού κουτιού

Πρώτο μέρος ομιλίες:
Σπύρος Πολυχρονόπουλος και Γιάννης Αναστασάκης παρουσίαση των λειτουργειών του μουσικού κουτιού.
Lawrence English (διευθυντής της Room40, συνθέτης μουσικής και curator)
Γιώργος Σαγκριώτης (Αν. Καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστήμιο Πατρών)

Δεύτερο μέρος live:
Συναυλία όπου οι μουσικοί Σπύρος Πολυχρονόπουλος και Γιάννης Αναστασάκης θα παρουσιάσουν με τα visuals της Ναταλίας Μαντά την απερχόμενη κυκλοφορία τους.

Λίγα λόγια για την κυκλοφορία:
Τον Ιούλιο του 2021, ο Σπύρος Πολυχρονόπουλος και ο Γιάννης Αναστασάκης, μετέφεραν τον ηχητικό τους εξοπλισμό σε ένα μικρό σπίτι στο νησί της Λέσβου ώστε να γίνουν ηχογραφήσεις οι οποίες θα οδηγούσαν στην σύνθεση ενός δίσκου. Το σπίτι αυτό βρίσκεται σε ένα ακατοίκητο το χειμώνα χωριό στον κόλπο της Καλλονής που ονομάζεται Νυφίδα. Σε αυτό το σπίτι έμεναν, όταν ήταν στη ζωή, ο παππούς και η γιαγιά του Σπύρου και έτσι οι τοίχοι του ήταν καλυμμένοι από παλιές εικόνες και κεντήματα φτιαγμένα από τους ίδιους. Αρκετοί από τους ήχους δημιουργήθηκαν χρησιμοποιώντας αντικείμενα που βρέθηκαν στο χώρο: παλαιότερα (εξαρτήματα αργαλειού, ραπτομηχανή κ.λπ.) και πιο σύγχρονα (μπλέντερ, ψυγείο κ.λπ.). Μετά το καλοκαίρι του 2021, ο Σπύρος δούλεψε πάνω στις πολύωρες ηχογραφήσεις ώστε να διαμορφώσει το υλικό. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας οι ήχοι με τις μνήμες από το μικρό σπίτι στη Λέσβο αναδιαμορφώθηκαν στο στούντιο του Σπύρου στο κέντρο της Αθήνας. Αυτό το υλικό είναι το προϊόν της δουλειάς σε δύο αντιδιαμετρικά περιβάλλοντα και χρόνους: σε παραλιακό χωριό το καλοκαίρι και σε μεγάλη πόλη το χειμώνα.
Αυτή η δουλεία βρήκε στέγη στη δισκογραφική Room40 και κυκλοφορεί τον Φεβρουάριο του 2024 ως ένα διαδραστικό μουσικό κουτί. Αυτό το κουτί, σε συνέχεια με την κυκλοφορία του Σπύρου Πολυχρονόπουλου στην ίδια δισκογραφική με τον τίτλο LEM (2016), θα φέρει knobs και buttons όπου ο ακροατής θα μπορεί να επέμβει στην εκτέλεση του μουσικού υλικού. Εκτός από αυτή τη δυνατότητα το Nyfida παρέχει τη δυνατότητα να εκτελεστεί το υλικό όπως το έχουν σκεφτεί και διατάξει οι μουσικοί (όπως θα έκανε ένας απλός audio player) καθώς και να εκτελέσει με μοναδικό τρόπο το δίσκο live (όπως έκανε και το LEM). Με αυτό τον τρόπο η κυκλοφορία αυτή ενώνει τρεις καλλιτεχνίες περιόδους: α) πριν το μοντερνισμό όπου από την ανακάλυψη του φωνογράφου και μετά μπορούμε να αναπαράγουμε το προ-ηχογραφημένο μουσικό υλικό, β) το μοντερνισμό όπου η τυχαιότητα της εκτέλεσης του υλικού έχει προγραμματιστεί από τον καλλιτέχνη, γ) το μεταμοντερνισμό και έπειτα όπου η επιλογή για την εκτέλεση και διαμόρφωση του έργου περνάνε και στα χέρια του κοινού.