Σας ξεναγούμε στο Λαογραφικό μας μουσείο!

Ιγνάτης Ψάνης

Να δείτε που θα μας πουν στο τέλος και ιδιότροπους, μονομανείς, κολλημένους . Πού ξέρετε; Ίσως μας βγάλουν και κανένα τραγούδι, γιατί επιμένουμε, γιατί απαιτούμε χρόνια τώρα, στην εποχή που ζούμε, το αυτονόητο: την πολιτισμική μας αποτύπωση μέσω ενός Λαογραφικού Μουσείου, που είχε την ατυχία να το χτυπήσει ο Εγκέλαδος το 2017 και έκτοτε παραμένει κλειστό, αφού χαρακτηρίστηκε μη επισκέψιμο, λόγω κάποιων προβλημάτων, που παρουσιάστηκαν. Φτάνει που στην είσοδο του χωριού υπάρχει φάτσα κάρτα και πινακίδα που ενημερώνει τον επισκέπτη για την ύπαρξη του Μουσείου! Υπάρχει μεν αλλά δε λειτουργεί από το ’17! Έπρεπε, λοιπόν, να ενημερώνεται ο επισκέπτης πως το Μουσείο είναι προσωρινά μη επισκέψιμο.

Αυτή τη φορά δεν έχει νόημα να γράφουμε για την αξία των εκθεμάτων ούτε να μιλάμε για πολιτισμό και τέτοια. Αυτή τη φορά θα δείξουμε κάποιες φωτογραφίες και video, που πήραμε το καλοκαίρι, με την ελπίδα πως και κάποιοι άλλοι, για παράδειγμα Πολιτιστικοί σύλλογοι, τοπικοί φορείς, εκπαιδευτικοί,  μορφωμένοι, ευαίσθητοι Πολιχνιάτες θα αποφασίσουν να δραστηριοποιηθούν. Και κυρίως το νέο Τοπικό Συμβούλιο, που δε κουβαλά  την έριδα και την αντιπαράθεση  του προηγούμενου Συμβουλίου με τη δημοτική Αρχή αλλά και με τον Αντιδήμαρχο, υπεύθυνο για την περιοχή μας.

Θα συνεχίσουμε να κρατάμε το θέμα ζωντανό μέχρι να δοθεί μια επίσημη απάντηση από τη δημοτική Αρχή. Μπαίνουμε στη δεύτερη θητεία της δημαρχίας και ακόμα δεν έχει αποφασιστεί τι θα γίνει με τα εκθέματα, που είναι μέσα στη σκόνη και την υγρασία. Δεν έχουν καταλήξει σε κάποια λύση, που θα προγραμματιστεί, θα μελετηθεί και σταδιακά θα υλοποιηθεί. Εμείς δε απαιτούμε εδώ και τώρα να αποκατασταθεί το κτήριο, να συμμαζευτεί η κατάσταση και να λειτουργήσει το Μουσείο. Εμείς ζητάμε χρόνια τώρα να υπάρξει μια επίσημη δέσμευση, ένα πλάνο αποκατάστασης, ένα χρονοδιάγραμμα. Μέχρι τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Σκόρπιες κουβέντες, αόριστες προφορικές υποσχέσεις του τύπου :”το μελετούμε, σκεπτόμαστε αυτό αλλά και το άλλο, μας καθυστερούν γραφειοκρατικές καθυστερήσεις κ. λπ.” Και αυτά που γράφουμε αφορούν και τα δύο Μουσεία μας.

Έχουμε φτάσει στο σημείο να σκεπτόμαστε πως λειτουργεί μια ιδιότυπη μορφή της Δημοκρατίας: Εσύ ως πολίτης έχεις το δημοκρατικό, αναφαίρετο δικαίωμα να μιλάς, να διαμαρτύρεσαι, να καταγγέλλεις αλλά και εγώ που έχω την εξουσία μπορώ να κάνω πως δεν ακούω, δεν αντιδρώ, αδιαφορώ. Δε νομίζουμε πως είμαστε σ’ αυτή τη φάση. Πιστεύουμε αντίθετα πως ο νεοπαγής Δήμος Δυτικής Λέσβου επικεντρώθηκε σε κάποια θέματα που θεωρούσε πρώτης γραμμής και άφησε κάποια άλλα. Ευελπιστούμε, λοιπόν, πως θα ασχοληθεί επιτέλους και με τον πολιτιστικό αποτύπωμα του Πολιχνίτου σύντομα.

Ακολουθεί κάποιο υλικό που συγκεντρώσαμε το καλοκαίρι από το Μουσείο, με την έγκριση του κ. Δ. Γιανναρέλλη και την συνοδεία του κ. Α. Σαμιώτη, τους οποίους και ευχαριστούμε.

Αποτυπώνεται πλήρως η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει εκθέματα μοναδικής, ιστορικής, αισθητικής, καλλιτεχνικής και κοινωνικής – με την ευρύτερη σημασία-αξίας.

Άλλη μια φορά η λήψη είναι τελείως ερασιτεχνική…