Το Δημοτικό μας Σχολειό…καμαρώνει!

ΙΓΝΑΤΗΣ ΨΑΝΗΣ

Για όσο χρονικό διάστημα είχαμε την ευθύνη της σύνταξης και έκδοσης του “ΠΟΛΙΧΝΙΑΤΙΚΟΥ  ΛΟΓΟΥ”, ασχοληθήκαμε αδιάλειπτα με το θέμα της αποκατάστασης του Δημοτικού μας Σχολείου, που λόγω του σεισμού της 12ης Ιουλίου 2017 είχε υποστεί σοβαρές ζημιές, οι οποίες χειροτέρεψαν την ήδη βεβαρημένη κατάσταση στην οποία βρισκόταν, λόγω παλαιότητας και σχετικής αδιαφορίας από τους υπεύθυνους. Με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης των εργασιών και παράδοσης του κτηρίου από τον Δήμαρχο Δ. Λ. κ. Βέρρο στους λειτουργούς του, αναδημοσιεύουμε όσα είχαμε τότε δημοσιεύσει στην εφημερίδα του χωριού μας.

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS

Το Δημοτικό μας Σχολείο είναι χτισμένο στους πρόποδες του λοφίσκου “Ραχτιανά Αλώνια” σε οικόπεδο δέκα στρεμμάτων, ιδιοκτησίας της εκκλησίας της κωμόπολης. Ένα μέρος του, που βρίσκεται κάτω από τον δημόσιο δρόμο, ήταν τούρκικο νεκροταφείο και αγοράστηκε το έτος 1936 από την Τράπεζα στο όνομα της Σχολικής Εφορείας, αντί του ποσού των 21.000 δραχμών, για την απόκτηση της κυριότητας του.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 ο Πολιχνίτος είχε μεγάλη ανάγκη από νοσηλευτικό ίδρυμα. Το οικόπεδο, λοιπόν, αυτό εντάχθηκε στον σχεδιασμό κατασκευής νοσοκομείου και ξεκίνησε η εκπόνηση αρχιτεκτονικής μελέτης. Μετά, όμως, από επίσκεψη του αειμνήστου Γεωργίου Α. Παπανδρέου το έτος 1927 στον Πολιχνίτο, το Κοινοτικό Συμβούλιο ζήτησε την παρέμβαση του για την ανέγερση διδακτηρίου. Η αντίδραση του “Πολιτικού της Παιδείας” ήταν άμεση, όπως και σε αντίστοιχα αιτήματα σε όλη την ελληνική επικράτεια. Με συνολική, λοιπόν, δαπάνη ύψους ενός 1.470.557,25 δραχμών (600.000 της κοινότητας), (422.689,65 της εκκλησίας), (247.250 του ελληνικού δημοσίου), (92.118,60 από έσοδα των εκποιηθέντων αχρήστων υλικών), (18.399 από ιδιώτες), (87.000 από δάνεια) και (30.000 του Ταμείου Εκπαιδευτικής Πρόνοιας) και την προσωπική εργασία των κατοίκων, ξεκίνησε την ίδια χρονιά (1927) η κατασκευή του.

Το σχολικό κτήριο που φιλοξενεί την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στον Πολιχνίτο κατα-
λαμβάνει περίπου 680 τετραγωνικά μέτρα και αποτελείται συνολικά από εφτά αίθουσες
διδασκαλίας και ένα γραφείο (Α’ όροφος), πέντε αίθουσες και ένα γραφείο (ισόγειο) από
δύο υπόγεια. Σε δύο αίθουσες του ισογείου και σε ένα γραφείο φιλοξενείτο το νηπιαγωγείο της πόλης.

Αρχιτεκτονικά αποτελεί ένα απόλυτα συμμετρικό διώροφο κτήριο με κεραμοσκεπή, πετρόχτιστο με ντόπια πέτρα (περιοχές – λατομεία “Ράχτα” και “ιαματικών πηγών”) (ερυθρός ανδεσίτης – ηφαιστειογενές πέτρωμα). Το σχολείο είναι μοντέρνας αρχιτεκτονικής της περιόδου του μεσοπολέμου. Τα υπόλοιπα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του (άμμος, ξυλεία και λοιπά) είναι επίσης ντόπιας προέλευσης. Πολύ όμορφη είναι η επένδυση των θυρών και των παραθύρων του από την σκουρόχρωμη πέτρα. Εξαιρετική είναι, επίσης, η εσωτερική διαρρύθμιση του κτηρίου με τις δύο ξύλινες εσωτερικές σκάλες που οδηγούν στον όροφο του. Οι γνωστοί τεχνίτες (πετράδες) του Πολιχνίτου, Αλβανός Ηλίας και Τσολάκης Ηλίας, εργάστηκαν για την κατασκευή του μαζί με τον χτίστη Παναγιώτη Τσάτσο. Από το έτος 1931 στεγάζει τους μαθητές και τις μαθήτριες της πόλης, που τους προηγούμενους αιώνες διδάσκονταν σε παλιά διδακτήρια και σε διάφορα οικήματα.

Στη συνέχεια παρουσιάζεται η κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει το κτήριο. […]

Η κατάστασή του σήμερα, όπως συνάγεται από τις συζητήσεις που είχαμε με τους αρμόδιους φορείς αλλά και από τα έγγραφα που έχουμε συγκεντρώσει από τις δημόσιες
υπηρεσίες είναι η εξής:
– Σοβαρές ρηγματώσεις στα τόξα του ορόφου
– Πολλές και σοβαρές ρηγματώσεις σε μεγάλη έκταση της τοιχοποιίας
– Μετατόπιση σφηνών στο επάνω μέρος των παραθύρων της ανατολικής πλευράς

-Η στέγη χαρακτηρίστηκε «καλαθάρα» από κάποιον εργάτη ο οποίος επιχείρησε να
την διορθώσει.
– Μεγάλες ποσότητες νερού μπαίνουν στο κτήριο, με αποτέλεσμα να έχουν φουσκώσει τα πατώματα του ορόφου και ένας θεός ξέρει κάτω από αυτές τις συνθήκες τι θα επακολουθήσει τους επόμενους μήνες των έντονων βροχοπτώσεων.
Διαθέτουμε όλα τα δημόσια έγγραφα από τα οποία προκύπτει όλη η διαδρομή του θέματος από την ημερομηνία του σεισμού μέχρι και τον περασμένο Σεπτέμβρη. Από τη μελέτη τους προκύπτει ότι ακολουθήθηκε μία διαδικασία κατά την οποία το Δημόσιο (ΚΤΥΠ) έδωσε με διαγωνισμό τη συνολική μελέτη αποκατάστασης του σχολείου μας σε ιδιώτη η οποία και απορρίφθηκε μετά πολλών επαίνων. Αρνητική η γνωμάτευση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων την οποία έχουμε στα χέρια μας. Οπότε η ίδια εταιρεία θα επανυποβάλει νέα μελέτη για έγκριση, για να συνεχιστεί ο μαραθώνιος.
Εν τω μεταξύ τα παιδάκια θα είναι για τέταρτη χρονιά στα κοντέινερς και το σχολείο
εκτεθειμένο στις καιρικές διαθέσεις.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το σχολείο μας είναι ένα βαριά λαβωμένο κτήριο και οφείλουμε να το βοηθήσουμε. Εκπέμπει SOS προς όλους και οφείλουμε να το ακούσουμε. Αναμένοντας τα αποτελέσματα μιας δυσκίνητης γραφειοκρατίας κινδυνεύει περισσότερο. Όσο περνά ο καιρός και γίνονται σοβαρότερες οι φθορές θα απαιτηθεί περισσότερος χρόνος και περισσότερα χρήματα αποκατάστασης. Γιατί το σχολείο θα αποκατασταθεί. Αυτό θα πρέπει να το γνωρίζουν όλοι. Το σχολείο δεν θα το εγκαταλείψουμε, με κάθε τρόπο θα επισκευαστεί. Θα ξαναλειτουργήσει.
«Μπορεί ένα οικοδόμημα να στέκεται αιώνιο όσο αντέχει, όσο η φθορά δεν έχει εισχωρήσει ανάμεσα στις πέτρες του, όσο μπορεί να αντιστέκεται στο σαράκι ή στον άνεμο. Ας φαίνεται αιώνιο, αιώνια είναι η φθορά. Η φρίκη της πτώσης, σαν ψιλό σύγκρυο, περνάει κιόλας τις πέτρες του και εσύ δεν το νιώθεις.
Όταν σημάνει η ώρα και φαγωθούν οι αρμοί που το δένουν στο πιο μικρό φύσημα της αύρας ή και μονάχα από το δικό του το βάρος θα πέσει, θα σωριαστεί».
Ο Ασημάκης Πανσέληνος δεν συμπεριέλαβε στη φυσική φθορά και τα έκτακτα φυσικά φαινόμενα όπως ο σεισμός. Οι ευθύνες για συντήρηση και αποκατάσταση του κτηρίου φαίνεται πως πρέπει να είναι διαρκείς από δω και πέρα.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ “ΠΟΛΙΧΝΙΑΤΙΚΟ ΛΟΓΟ”, ΦΥΛΛΟ163, ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2020

ΙΓΝΑΤΗΣ ΨΑΝΗΣ

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΕΛΠΙΖΕΙ

Φαίνεται πως και οι συνεχείς οχλήσεις μας των προηγούμενων μηνών έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα και η μελέτη για την αποκατάσταση των ζημιών του εμβληματικού μας σχολείου εγκρίθηκε, πέρασε (!) Από δω και πέρα θα ακολουθήσει άλλη μία σχετικά ολιγόμηνη γραφειοκρατική διαδικασία, που επιβαρύνεται λόγω του σεισμού της Σάμου, καθώς οι μηχανικοί του Υπουργείου έχουν κάποια σχετική υπεραπασχόληση. Επίσης οι περιπέτειες με τον κορονοϊό θα παρατείνουν όπως φαίνεται και την περιπέτεια του Σχολείου μας. Εμείς θα παρακολουθούμε την εξέλιξη και, όπως μας ενημέρωσαν, μπορούμε να ελπίζουμε πως το Καλοκαίρι, Φθινόπωρο θα ξεκινήσουν οι εργασίες. Ο καιρός πάντως, όπως πάει, είναι σύμμαχος του σχολείου μας. Δεν το…ταλαιπωρεί ιδιαίτερα. Ίδωμεν.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ” ΠΟΛΟΧΝΙΑΤΙΚΟ ΛΟΓΟ” ΦΥΛΛΟ 164,ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2020

ΣΧΟΛΙΟ

Από τις επόμενες μέρες του σεισμού, όταν από την ΚΤΥΠ άρχισε η καταγραφή των ζημιών ίσαμε σήμερα, διανύθηκε  μια έντονη γραφειοκρατική διαδρομή κατά την οποία πίεζαν πολλοί, ο Δήμος ως ο κατεξοχήν Δημόσιος φορέας αλλά και άλλοι, μεταξύ των οποίων και εμείς ως Σύλλογος Πολιχνιατών Αθήνας, για να επισπευστεί  το έργο της αποκατάστασης του Σχολειού μας. Τέλος καλό…

Η  παρακάτω φωτογραφία τυπικά και ουσιαστικά κλείνει το πολύ σημαντικό πρόβλημα που προκάλεσε ο σεισμός και έτσι το σχολείο μας θα στέκει περήφανο και ορθό, καμάρι όλων των Πολιχνιατών.

“Το Σχολειό σας θα κρατήσει άλλα εκατό χρόνια” ήταν η βεβαίωση του υπεύθυνου της εταιρείας, που ανέλαβε το έργο.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ ΟΙ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΑΘΑ. ΤΙ ΛΕΣ  ΚΩΣΤΑ; ΘΑ ΞΑΝΑΣΗΚΩΣΕΙΣ ΤΑ ΜΑΝΙΚΙΑ;

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΧΡΩΜΗ ΣΤΕΓΗ ΕΜΕΙΣ. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,ΠΡΑΞΑΜΕ ΤΑ ΔΕΟΝΤΑ.  ΟΜΩΣ ΤΑ 20.000 ΕΥΡΩ ΕΙΝΑΙ …ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΞΟΔΕΥΤΗΚΑΝ. ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ...