Νέοι πετράδες
Ιγνάτης Ψάνης
Είχαμε προτείνει από την εφημερίδα “ΠΟΛΙΧΝΙΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ” και τη δημιουργία κάποιας εκπαιδευτικής δομής στο χωριό μας μιας σχολής παραδοσιακών λιθοξόων και παραδοσιακών τεχνιτών στο Τοπικό Συμβούλιο, στον Δήμαρχο, στην Περιφέρεια, δεδομένου ότι την εποχή αυτή “έτρεχαν ” και κάποια σχετικά προγράμματα από τη Διοίκηση, αλλά…
Αναρτούμε πάλι το άρθρο προς γνώση και προβληματισμό, με την ευκαιρία της συζήτησης που γίνεται για την αρχιτεκτονική του νησιού μας.
Αναρτούμε το άρθρο, που είχαμε δημοσιεύσει στον “ΠΟΛΙΧΝΙΑΤΙΚΟ ΛΟΓΟ” στο υπ’αρ 159 τεύχος ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019,
Κατά την διάρκεια της προσπάθειάς μας να αναδείξουμε τον αρχιτεκτονικό πλούτο του χω–
ριού, μάς γεννήθηκε μια ιδέα. Να ενδιαφερθούμε, να κινητοποιηθούμε, ώστε να γίνει μια
σοβαρή προσπάθεια να μεταλαμπαδευτεί όλος αυτός ο πλούτος στην νέα γενιά. Να φτια–
χτεί στο χωριό μας μια τεχνική σχολή λιθοξόων (πελεκάνων) και γλυπτών. Όλη αυτή η παράδοση να μην μείνει στατική. Νέοι άνθρωποι να αναλάβουν να την μάθουν και να την παντρέψουν με σύγχρονες αρχιτεκτονικές φόρμες και δομές. Να φοιτούν από όλη την Λέσβο, κι όχι μόνο, οι νέοι πετράδες. Να μάθει ο αρχιτέκτονας, ο πολιτικός μηχανικός, ο ιδιώτης πως μπορεί να έχει στο οικοδόμημα του κάτι ξεχωριστό, υπέροχο, φτιαγμένο με την γνώση του παλιού και το μεράκι του νέου. Να ξεφύγουν από την τυποποίηση του σχήματος, την ομοιομορφία της εικόνας.
Με το χέρι, που θα είναι συνέχεια του μυαλού και της ψυχής, και όχι με άψυχα μηχανήματα
που εκτελούν συνήθως εντολές, που υπακούουν στην ταχύτητα και στο κέρδος. Να ζωντανέψει
η παράδοση μας.
Εδώ πουλάνε παράδοση οι γκιουσλεμέδες, οι χαλβάδες και τα λουκούμια. Δεν θα μπο–
ρούσε να πουλήσει το πελεκητό; Δυσκολίες, φυσικά, και υπάρχουν. Υποδομή, δάσκαλοι, προγράμματα και άλλα. Υπάρχουν, όμως, και λύσεις. Το τοπικό συμβούλιο, ο Δήμος, η Περιφέρεια, το Υπουργείο Πολιτισμού, όλοι μπορούν να συνδράμουν, ώστε να πάρει λίγη ανάσα το χωριό.
Χρειαζόμαστε δύο – τρεις ανθρώπους, που θα πιστέψουν και θα αγκαλιάσουν αυτή την
προσπάθεια.
Πεδίο, δόξης, λαμπρό και για τους ιδιώτες, που θα ήθελαν να την οργανώσουν και να την
λειτουργήσουν, ακόμα και με συνεργασία με το Δημόσιο. Εμείς μια ιδέα ρίξαμε και την αφήσαμε να τρέξει. Στο θέμα αυτό φυσικά, θα επανέλθουμε.
Υ.Γ. Πριν 2 – 3 χρόνια, ένα πρωινό στην Σκάλα, ακούσαμε ένα παλικάρι να τραγουδά ένα
υπέροχο τραγούδι. Αϊδοβολούσε ο τόπος! Ακούγονταν από ψηλά. Ακολουθήσαμε την φωνή του και το είδαμε να λαξεύει στην πέτρα ένα υπέροχο ανάγλυφο, ως θυρεό, σε μια οικοδομή. Για λίγα λεπτά απολαύσαμε τη στιγμή.
Αυτό μπορεί να γίνει Τεχνική Σχολή…
