Για το σχολείο μας και όχι μόνο

 Παναγιώτης Καρατζάνος

Εκπαιδευτικός του Κολλεγίου Αθηνών

Να κλαίμε ή να γελάμε; Όταν επισκέφτηκα πρόσφατα το χωριό μας και την τελευταία μέρα, φεύγοντας, είδα τη διχρωμία των κεραμιδιών στη στέγη του σχολείου, δεν πίστευα στα μάτια μου. Αρχικά, νόμισα πως ήταν κάποιο παιχνίδισμα του ηλιακού φωτός. Την κοίταξα από διάφορες πλευρές και βεβαιώθηκα. Φωτογράφισα το …θέαμα για να το κοινοποιήσω. Πίστεψα ότι ακόμα και για αυτό το οφθαλμοφανές θα υπήρχε κάποια λογική εξήγηση. Και όμως…

Όταν έγινε το τραγικό δυστύχημα με τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, πολλοί έλεγαν στις συζητήσεις: «Εδώ συμπυκνώνεται όλη η νεοελληνική πραγματικότητα και πρακτική.» Δεν είχαν άδικο, αν σκεφτούμε ότι:

• Ένας άπειρος σταθμάρχης τοποθετήθηκε σε μία θέση στο τέλος της ποικίλης επαγγελματικής σταδιοδρομίας του για λόγους που μόνο στη χώρα μας κατανοούνται.
• Ο δεύτερος σταθμάρχης έφυγε νωρίτερα, γιατί έτσι είχε συνηθίσει φαίνεται, αφού κανείς δεν θα τον έκανε έλεγχο.
• Κάποιος υπεύθυνος προϊστάμενος πήρε αμέσως αναρρωτική άδεια την επομένη του συμβάντος.
• Τα ηλεκτρονικά συστήματα που ρυθμίζουν την κίνηση των τρένων λειτουργούσαν δεν λειτουργούσαν κανείς δεν ξέρει.
• Το υλικό των σιδηροδρομικών γραμμών ανενεργό, λεηλατημένο, αφύλαχτο και όπως αναφέρουν δημοσιεύματα επίορκοι υπάλληλοι συχνά κάνουν τις πλάτες στους επιτήδειους.
• Οι πολιτικοί αρμόδιοι ρίχνουν ο ένας τις ευθύνες στον άλλον για το ποιος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη, χωρίς ντροπή.

Ποιος θα την πληρώσει; Μάλλον κάποιο εξιλαστήριο θύμα. Πότε θα επαναληφθεί κάτι ανάλογο; Είναι θέμα χρόνου, αφού αυτές οι νοοτροπίες παραμένουν ίδιες εδώ και δεκαετίες.

Είναι υπερβολικό αν ισχυριστώ ότι το έκτρωμα της στέγης του σχολείου μου, του σχολείου μας συμπυκνώνει με ανάλογο τρόπο τα ίδια μαύρα χάλια;

Η τεχνική εταιρεία ισχυρίζεται ότι για όλα φταίει η μελέτη που της έδωσαν να εκτελέσει. Είναι όμως έτσι;

• Αλήθεια πώς κοστολογήθηκε η μελέτη; Πώς εκ των προτέρων ήξεραν πόσα κεραμίδια ήταν τα σπασμένα; Τι είδους οικονομική συμφωνία έγινε; στην τύχη; Και αν ήταν, ας υποθέσουμε, όλα κατεστραμμένα δεν θα γινόταν η επισκευή της στέγης;
• Χρειαζόταν ιδιαίτερα υψηλό δείκτη νοημοσύνης να βρεθεί μια εναλλακτική λύση; Ας έμπαιναν τα παλιά κεραμίδια στην πίσω πλευρά της στέγης, ώστε να μη φαίνονται. Το λευκό τελάρο γύρω-γύρω από τα παλιά κεραμίδια γιατί μπήκε; για να τονιστεί το …αρχιτεκτονικό αυτό επίτευγμα;
• Επιβλέπων αρχιτέκτονας, είτε της εταιρείας είτε του δημοσίου, σε ένα τέτοιο έργο με τόσες ιδιαιτερότητες υπάρχει; Αν σε ένα παραδοσιακό ή διατηρητέο κτίσμα τολμήσεις κάποια αλλοίωση θα έχεις, και πολύ σωστά, σοβαρές συνέπειες. Εδώ, γιατί; Επειδή είναι δημόσιο, άρα κατά κανόνα κανένας δεν θα ενδιαφερθεί για…λεπτομέρειες;
• Τι είδους αισθητική κουβαλάνε αυτοί οι άνθρωποι; Στο σπίτι τους ή σε ένα ιδιωτικό έργο θα τολμούσαν να κάνουν αυτό το αισθητικό έγκλημα;
• Λυπάμαι κύριοι αλλά δεν κάνατε ό,τι μπορούσατε, όπως ισχυρίζεστε. Αν το μόνο που σας ενδιέφερε είναι η τυπική τήρηση των όρων της συμφωνίας για να εισπράξετε νόμιμα τα χρήματα που συμφωνήσατε, αυτό δε φτάνει. Έχετε τεράστια ηθική ευθύνη, αφού θα μπορούσατε να βρείτε ή να προτείνετε λύσεις, όπως αυτή που προανέφερα. Εκτός αν το κάνατε, αλλά κάποιοι καρεκλοκένταυροι «αγρόν ηγόρασαν».
• Στη ζωή σημασία δεν έχει μόνο το διεκπεραιωτικά χρήσιμο αλλά και το πρέπον. Η αισθητική έχει βαρύνουσα σημασία, αλλιώς δεν θα υπήρχε η έννοια της καλαισθησίας. Θα βάζατε δύο διαφορετικά παπούτσια να κυκλοφορήσετε, ακόμα και αν δεν είχατε να αγοράσετε καινούργια;
• Δεν είναι αποδεκτό, επίσης, το κουκούλωμα με λόγια του τύπου: «Τι σημασία έχουν τα κεραμίδια, αφού τα παιδιά θα μπουν ξανά στο σχολείο τους;» Έχουν και πολύ μεγάλη σημασία μάλιστα! Το σχολείο διδάσκει πολύπλευρα. Αυτό το ξέρουν φωτισμένοι δάσκαλοι, και όχι μόνο, όπως ο πρώην διευθυντής, ο κ. Καλαθάς, που έδωσε την ψυχή του να το ομορφύνει και μέσω της αισθητικής εικόνας να διδάξει.

Η επιτροπή που θα παραλάβει το έργο θα βάλει την υπογραφή της ότι όλα έγιναν καλά; Θα έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους οι δημοτικοί άρχοντες που σε λίγο καιρό σε θα τρέχουν στα σοκάκια, ζητώντας ψήφους για το …καλό του χωριού;

Και για να μην ρίχνονται οι ευθύνες μόνο στους αρμοδίους.

• Ποια διαμαρτυρία, κινητοποίηση έγινε από τους συγχωριανούς;
• Πόσο δημοσιοποιήθηκε το θέμα αυτό στις υπηρεσίες, στους αιρετούς άρχοντες, στα τοπικά και πανελλαδικά ΜΜΕ;

Σε ένα παλαιότερο άρθρο μου στον «ΠΟΛΙΧΝΙΑΤΙΚΟ ΛΟΓΟ» με τίτλο «Περί ανάπτυξης λόγος» είχα επισημάνει κάποια πράγματα που δυστυχώς και πάλι επιβεβαιώνονται. Αν δεν αλλάξουν οι κακές νοοτροπίες που μας διακατέχουν δυστυχώς, καμία πρόοδος δεν θα υπάρξει. Πολλά θέματα δεν λύνονται μόνο με χρήματα. Γίνονται με το μεράκι των ανθρώπων και την αγάπη για τον τόπο τους. Οι πρόγονοί μας έτρωγαν ένα ξεροκόμματο και πελεκούσαν για ώρες την πέτρα μόνο και μόνο για να δώσουν αισθητική στα κτίσματά τους. Μην περιμένουμε καμία συμπληρωματική μελέτη για να λυθεί στο μέλλον το πρόβλημα που δημιουργήθηκε στο σχολείο. Αν φύγουν οι σκαλωσιές τώρα, αυτό το αισθητικό έγκλημα θα μείνει για πάντα στην είσοδο του χωριού να θυμίζει στους επισκέπτες, αλλά κυρίως σε εμάς, ότι ως νεοέλληνες είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Τίποτα στη ζωή δεν είναι τυχαίο. Κρίμα!

Σχόλιο της ιστοσελίδας

Η φωτογραφία του “δίχρωμου Σχολείου”, που δημοσιεύσαμε, ήταν του αγαπητού Παναγιώτη και τον ευχαριστούμε . Τώρα δημοσίευσε και τη δικαιολογημένη του αγανάκτηση.

Ιγνάτης Ψάνης