ΑΧΡΕΙΑΣΤΟΙ ΚΑΥΓΑΔΕΣ

Ιγν. Ψάνης

Το τελευταίο που χρειάζεται ο τόπος μας αυτή τη στιγμή, στην κατάσταση που βρίσκεται και που είναι σε εξέλιξη σοβαρά θέματα (Κέντρο Υγείας- θερμοπηγές), που απαιτούν αν όχι τη συνοχή και τη σύμπνοια τουλάχιστον την κατανόηση, την ανοχή και τους χαμηλούς τόνους από όλες τις πλευρές, είναι η αντιπαλότητα, η ένταση, η όξυνση, η εμπάθεια.

Τα γράφουμε αυτά λόγω της δημοσιοποίησης της αντιπαράθεσης ανάμεσα στο τοπικό Συμβούλιο του χωριού και στο Δήμο στα Μ. Μ. Ε. του νησιού. Το πρώτο απειλεί να παραιτηθεί και ο δεύτερος αντιδρά, απαντώντας αρκετά έντονα. Ανταπαντά στο ίδιο ύφος ο Πρόεδρος του τοπικού Συμβουλίου. Και πού βγάζει αυτό το γαϊτανάκι;

Αιρετοί, εκλεγμένοι από τους κατοίκους, κυρίως, μιας μικρής περιοχής, όπως η δική μας, κατανοούμε πως έχουν τη διάθεση, νιώθουν την ανάγκη να προσφέρουν, να συνδράμουν στην όποια επίλυση ποσοτικών και ποιοτικών προβλημάτων. Δυστυχώς, όμως, συχνά αυτή τη θετική αύρα έρχονται να τη μειώσουν  ανθρώπινες αδυναμίες, που σχετίζονται με την άσκηση της όποιας εξουσίας. Τις κατανοούμε αυτές τις αδυναμίες (συμπάθειες- αντιπάθειες, μικροανταγωνισμοί, μικροεγωισμοί, ιδεοληψίες κ.α.). Όμως αυτή τη χρονική συγκυρία πρέπει να περιοριστούν. Και με συναίσθηση κοινωνικής προσφοράς (που δεν αρνούμαστε ότι διαθέτουν) να επιτελέσουν το ρόλο για τον οποίον εκλέχτηκαν.

Εμείς, οι άσχετοι γύρω από τα γραφειοκρατικά τερτίπια και τους δαιδαλώδεις διοικητικούς διαδρόμους και παραδρόμους κατανοούμε ότι ένα σύνολο γενικών διατάξεων αλλά και εξειδικευμένων άρθρων ορίζουν σαφέστατα τα όρια, καθορίζουν τους ρόλους του καθενός απόλυτα διακριτά. Μέσα σε αυτό το νομικό καθεστώς της διαφάνειας οφείλουν να κινούνται όλοι, με κριτήρια ασφαλώς ηθικό-κοινωνικά και με σεβασμό προς όλους τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς κάθε επιπέδου αλλά και προς τους ανθρώπους που τους εκπροσωπούν, «έκαστος  εφ’ω ετάχθη». Τα σχολεία υπάρχουν για τους μαθητές, τα νοσοκομεία για τους αρρώστους, οι Δήμοι, οι Περιφέρειες υπάρχουν για τους δημότες των χωριών και των πόλεων. Να συνδράμουν με πνεύμα ομόνοιας και ανθρωπιάς στα τοπικά προβλήματά τους και να τους ανεβάσουν ένα σκαλί πιο πάνω.

Το έχουμε πει και το έχουμε γράψει πολλές φορές, γιατί το πιστεύουμε. Η περιοχή μας έχει μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης και αξιοποίησης (υπέδαφος, παραγωγικές δυνατότητες, θάλασσα, αρχιτεκτονικός πλούτος, δημοτική περιουσία, αξιόλογο και αξιόπιστο ανθρώπινο δυναμικό). Εκείνο που λείπει είναι ένας συστηματικός προγραμματισμός και οργάνωση αλλά κυρίως πίστη στις δυνάμεις και στις δυνατότητές μας. Τα δίσεκτα χρόνια που προηγήθηκαν μας έκαναν εσωστρεφείς, ατομιστές και απαισιόδοξους. Αυτή τη φορά ας φροντίσουν όλοι, αντί να κουνάνε το κεφάλι τους και να πλένουν τα χέρια τους, δίκην Πιλάτου, να βάλει ο καθένας το λιθαράκι που του αναλογεί. Να τελειώνουμε!